De Shar Pei of Chinese Shar-Pei is een ras van hond bekend om zijn onderscheidende kenmerken van diepe rimpels en een blauw-zwarte tong. Het ras is afkomstig uit China. De naam (沙皮, pinyin: sha Pí; Engels naam waarschijnlijk afgeleid van de Britse spelling van Kantonees gelijkwaardig nv pèih) vertaalt naar "zand-huid" en verwijst naar de textuur van zijn korte, ruwe vacht. Zoals puppies, Shar Pei hebben tal van rimpels, maar als ze volgroeid zijn deze rimpels verdwijnen als ze "groeien in hun huid." Shar Pei ooit genoemd als een van 's werelds zeldzaamste hondenrassen door Time magazine en het Guinness Book of World Records, en de Amerikaanse Kennel Club zal het ras niet erkennen tot 1991.
De oorsprong van de Chinese Shar-Pei kan worden getraceerd naar de provincie Kwun Tung en heeft eeuwenlang bestaan in de zuidelijke provincies van China. Deze honden werden door boeren gehouden voor vele taken , zoals vee hoeden, het bewaken van het huis en gezin, en hebben zich bewezen te worden gekwalificeerd tot jagers van "wild, meestal wilde varkens."
De Shar-Pei wordt geloofd een gemeenschappelijke oorsprong te hebben met de goede-gecoate Chow-Chow vanwege de blauw-zwarte monden en tongen, eventueel de Grote Pyreneeën, een bron van de dubbele dauw klauwen, en de Tibetaanse Mastiff. Het was in de oudheid toen ze geloofden dat het donker piment van de Chow-Chow, blootgesteld wanneer ze blaffen, bij zou dragen tot het afweren van boze geesten. De eerste Shar-Pei zou zijn verschenen als een mutatie. De Shar-Pei toen vertaald betekent "zand-huid" of "haai huid." Dit uniek ruwe, losse, stekelig jasje kon de Shar-Pei zich weten te onttrekken uit haar tegenstanders "grijpen", terwijl de gevechten in de hond kuilen. De jas wanneer gestreeld, kan worden gebruikt als schuurmiddelen, een branderig, jeuk sensatie en irritatie op de huid. Hun staart is overgedragen hun rug aan beide zijden, de anus is steeds bloot. De eerste staart is een strak gekrulde staart, een "medaille" staart. De tweede staart is de losse krul, en de derde wordt vervoerd in een boog over de rug. De Shar-Pei met zijn staart recht of tussen zijn benen werd gedacht laf te zijn. De staart moet moed geven en dus hoog worden gedragen !
Elke hond in China dat eigendom beschermt heet een vecht hond, terwijl het in Canada en de Verenigde Staten ze bedoeld zijn als waakhonden. In de westerse landen wordt nog al te vaak gedacht dat de Shar-Pei enkel van oorsprong vechthonden zijn, echter moet hun karakter dominant en zelfzeker zijn, maar mogen ze nooit agressief zijn naar mensen.
Na de oprichting van de Volksrepubliek China als een communistische natie, de hond bevolking werd vrijwel weggevaagd. Indien niet voor de inspanningen van Matgo Law van Hong Kong, de Shar-Pei zou hier vandaag niet aanwezig zijn. Door zijn toewijding aan het ras, een klein aantal van de Shar-Pei werd op de Verenigde Staten in de jaren 1960 en begin'70. In 1974 de Amerikaanse en Canadese liefhebbers beantwoord Matgo het beroep om hulp en in 1976 de eerste Shar-Pei werd geregistreerd. De stichting voorraad gebracht over uit Hong Kong waren van slechtere kwaliteit dan de Shar-Pei die we vandaag zien. In augustus van 1991 heeft de Shar-Pei officieel afgesloten van de eisen voor erkenning door de Amerikaanse Kennel Club en werd geplaatst in het Non-Sporting Group. In 1992 heeft de Canadese Kennel Club ook officieel erkend en gegroepeerd de Shar-Pei in groep 6, Niet-Sporting evenementen. Sinds die tijd zijn meerdere Shar-Pei nu CKC en AKC kampioenen geworden.
Samen de Verenigde Staten en Canada kan nu bogen op meer dan 100000 Shar-Pei in de wereld. Dit unieke ras wordt ook erkend door de FCI, HKKC, en de CSPCGB. De CSPCGB opereert onafhankelijk ontvangt geen ingang of invloed van de [British] Kennel Club. De FCI erkent het HKKC norm en niet de AKC is op dit moment, zoals het algemene beleid van het gebruik van de norm uit het land van het ras van de oorsprong.
Het Shar Pei ras afkomstig uit de provincie Guangdong in China. De oorspronkelijke Shar-Pei uit China zag er erg verschillend van het ras nu populair in het Westen. Mensen in het zuiden van China, Hong Kong en Macau differentiëren de West-type en het soort origineel door te verwijzen naar hen respectievelijk "vlees-mond" en "bone-mond" Shar-Pei.
Traditionele Shar-Pei.The voorouders van de Shar-Pei is onzeker. Het kan een afstammeling van de Chow Chow zijn, echter, is het enige duidelijke link tussen dit zijn de paarse tong. Echter, foto's op aardewerk suggereren dat het ras reeds aanwezig was, zelfs in de Han-dynastie (206vc). Gedurende vele jaren is de Shar-Pei gehouden als een algemene doeleinden zoals boerderij hond in het Chinese platteland, die worden gebruikt voor de jacht, de bescherming en de herding voorraad, en bewaking van het huis en gezin. Gedurende die tijd de Shar-Pei werd gefokt voor intelligentie, kracht en scowling gezicht.
Later werd hij gebruikt in honden-gevechten. De losse huid en buitengewoon stekelig jasje werden oorspronkelijk ontwikkeld om de pei af wilde zwijnen, omdat ze werden gebruikt voor de jacht. Hond Fighters gebruikt deze verbeterde eigenschappen maken de Shar-Pei moeilijk voor de tegenstander te pakken en op te houden, en dat indien zij had weten te houden, de Shar-Pei zou nog ruimte hebben om te manoeuvreren en terug te bijten. De Shar-Pei's meest intrigerende aan deze functie is een feit dat als je ze pakt, ze door hun losse rimpels, ze eigenlijk kunnen wenden in hun huid en gezicht in uw richting. Dit werd gebruikt in de strijd als een manier voor hen om terug te vechten, zouden ze worden gebeten en draai in hun huid te bijten terug op de dader. Tijdens de communistische revolutie, toen de Shar Pei bevolking drastisch geslonken was, honden werden gered door een Hongkong zakelijke man genaamd Matgo Law, die een beroep op de Amerikanen in 1973 door een hond te slaan magazine het ras. Ongeveer 200 Shar-Peis werden gesmokkeld in Amerika. De huidige Amerikaanse Shar Pei bevolking vloeit hoofdzakelijk voort uit de oorspronkelijke 200.
DNA-analyse heeft geconcludeerd dat de Shar Pei een van de oudste hondenrassen is.
